De financiële gezondheid van bedrijven binnen verschillende sectoren kan sterk variëren. In deze analyse bekijken we hoe sectorindeling (SBI) zich verhoudt tot eigen vermogen en balanstotaal. Een bijzondere focus ligt op het aantal bedrijven met een negatief eigen vermogen en de implicaties hiervan.
1. Sectoren met het hoogste percentage negatief eigen vermogen
Uit de data blijkt dat de sector vervaardiging van dranken het hoogste percentage bedrijven met een negatief eigen vermogen heeft (50,38%). Dit betekent dat ruim de helft van de bedrijven in deze sector een negatieve balans heeft. Dit kan te maken hebben met hoge investeringskosten en een relatief lage winstmarge per product. Daarnaast kunnen seizoensgebonden schommelingen en strenge regelgeving rond alcoholproductie een rol spelen.
Andere sectoren met een hoog percentage bedrijven met negatief eigen vermogen zijn extraterritoriale organisaties en lichamen (40%) en kansspelen en weddenschappen (36,4%). Kansspelen en weddenschappen zijn sterk afhankelijk van regelgeving en kunnen te maken krijgen met hoge heffingen en licentiekosten. De hoge volatiliteit in deze sector kan bijdragen aan de instabiliteit van bedrijven.
De sector vervaardiging van kleding (35,2%) kent eveneens een groot aandeel bedrijven met negatief eigen vermogen. Dit kan verklaard worden door de intense concurrentie en lage winstmarges. Veel kledingbedrijven moeten concurreren met goedkope import uit het buitenland en investeren in duurzaamheid en technologische innovaties om te blijven bestaan.
De horeca, met name eet- en drinkgelegenheden (32,9%), heeft een relatief hoog aandeel bedrijven met negatief eigen vermogen. Dit is niet verrassend, gezien de sector traditioneel lage winstmarges en hoge exploitatiekosten heeft. Personeelskosten, huur en fluctuerende vraag spelen hierbij een belangrijke rol.
2. Relatie tussen balanstotaal en eigen vermogen
Een van de belangrijkste indicatoren voor financiële stabiliteit is de verhouding tussen het balanstotaal en het eigen vermogen. De spreiding van deze twee waarden per SBI-categorie geeft een beeld van de financiële structuur binnen sectoren.
Uit onze analyse blijkt dat sectoren met een hoger balanstotaal over het algemeen ook een hoger eigen vermogen hebben, maar er zijn duidelijke uitzonderingen. De sector vervaardiging van dranken heeft bijvoorbeeld een relatief hoog balanstotaal, maar een aanzienlijk percentage bedrijven met negatief eigen vermogen. Dit wijst op een kapitaalintensieve sector waarin investeringen in apparatuur en voorraad een grote rol spelen, terwijl de omzet en marges sterk kunnen fluctueren.
Ook de sector transport en logistiek kent een aanzienlijke spreiding in balanstotalen en eigen vermogens. Dit kan verklaard worden door de variërende kapitaalintensiteit binnen de sector: terwijl sommige bedrijven met een kleine vloot opereren en weinig vaste activa hebben, vereisen grotere transportbedrijven zware investeringen in vrachtwagens, schepen of vliegtuigen.
3. Het aantal bedrijven per SBI-categorie
Naast financiële indicatoren is ook de omvang van sectoren relevant. Het aantal bedrijven binnen een SBI-categorie geeft een indicatie van hoe wijdverspreid de sector is. De data laten zien dat eet- en drinkgelegenheden verreweg de meeste bedrijven omvatten, gevolgd door andere dienstverlenende sectoren zoals detailhandel en zakelijke dienstverlening.
Binnen de sector detailhandel zien we een hoge spreiding in financiële gezondheid. Dit heeft onder andere te maken met de verschuiving van fysieke winkels naar e-commerce. Kleine retailers met een fysieke winkel hebben vaak moeite om te concurreren met grote online platforms, wat resulteert in lagere marges en een verhoogd risico op negatief eigen vermogen.
Conclusie
De analyse van SBI in relatie tot eigen vermogen en balanstotaal laat een gevarieerd beeld zien. Bepaalde sectoren, zoals de drankensector en de kansspelindustrie, hebben een opvallend hoog percentage bedrijven met een negatief eigen vermogen, wat kan worden toegeschreven aan investeringskosten, regelgeving en marktdynamiek. De relatie tussen balanstotaal en eigen vermogen suggereert dat hoge activa niet per definitie wijzen op een gezonde financiële positie.
Voor bedrijven, investeerders en beleidsmakers is het essentieel om deze cijfers te begrijpen en in de context van hun sector toe te passen. Door inzicht te krijgen in deze verhoudingen kunnen strategische beslissingen beter onderbouwd worden. Sectoren met een structureel hoog percentage bedrijven met negatief eigen vermogen vereisen mogelijk meer aandacht op het gebied van financiering en risicobeheer.
